Η πρώτη απόπειρα έγινε τον Απρίλιο του 2007. Ο τότε Αντιδήμαρχος, Τηλέμαχος Χατζηαθανασίου παραιτήθηκε τρεις μέρες αργότερα, Μεγάλη Παρασκευή, και έκτοτε, παρά τις πιέσεις, απαντά αρνητικά στις προτάσεις να επανέλθει. Μεταξύ άλλων, κατανόησε πόσο εύκολα θα μπορούσε μια φαινομενικά «ειλικρινής» πρωτοβουλία να εξελιχθεί σε «κουτί της Πανδώρας».
Τότε στα σχέδια δεν ήταν μόνο οι κακοποιημένες γυναίκες, αλλά και τα κακοποιημένα παιδιά. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν, έστω και μεμονωμένες, φαίνεται ότι υπέστειλαν προσωρινά μόνο, τον «κοινωνικό οίστρο» της Δημοτικής Αρχής, δηλαδή της κ. Δημάρχου και του περιβάλλοντός της. Μέχρι που εκτιμήθηκε ότι ήρθε ο καιρός, ωρίμασαν οι συνθήκες και είναι κατάλληλος ο χρόνος να ξεκινήσει η νέα απόπειρα. Μέσα στο κατακαλόκαιρο πολλά πράγματα «περνάνε» πολύ πιο εύκολα...
Έτσι «το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης του Δήμου Βέροιας» απευθύνει κάλεσμα προς «τους δημότες στην ανοιχτή συνάντηση εθελοντικών οργανώσεων, εθελοντών πολιτών και υπηρεσιακών φορέων» με σκοπό τις «πολιτικές και μέτρα υποστήριξης γυναικών σε κίνδυνο». Σε παρένθεση αναφέρονται οι «δράσεις» που θα αναπτυχθούν και είναι «γραμμή SOS, καταφύγιο γυναικών , συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη».
Τον Απρίλιο του 2007 στην παρουσίαση αντίστοιχης «πρωτοβουλίας», η περιχαρής Δήμαρχος συνοφρυώθηκε απότομα, όταν, σε απλά ερωτήματα που τέθηκαν, αναγκάστηκε να δώσει «απαντήσεις» που δεν αντέχουν σε καμιά κριτική..
Τώρα επανερχόμενη, ίσως βρήκε πιο πειστικές απαντήσεις, αν και δεν θα χρειαστούν. Έχουν γίνει οι σχετικές «ζυμώσεις», διασφαλίστηκε όχι μόνο η «συναίνεση», αλλά και η αντιμετώπιση των αντιδράσεων (αν υπάρξουν) και των ερωτημάτων (αν διατυπωθούν). Ας όψεται το «καρτέλ» του τοπικού τύπου που έσπευσε, ακόμη μια φορά να χειροκροτήσει, να επικροτήσει και να προσφέρει την αμέριστη στήριξή του, για ευνόητους λόγους.
Και τότε και τώρα τα ερωτήματα προκύπτουν από τον εξωφρενικό «σχεδιασμό» της πρωτοβουλίας που προβλέπει γνώση και διαχείριση απόλυτα προσωπικών και ευαίσθητων δεδομένων από εθελοντές!
Με ποια κριτήρια θα επιλεγούν οι «εθελοντές»; Με βάση την επιθυμία τους να συνεισφέρουν; Και ποιος διασφαλίζει ότι ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους δεν θα υπάρξουν και τίποτα «περίεργοι» τύποι; Από ποιους θα κριθούν; Από τη Δήμαρχο και το περιβάλλον της; Δηλαδή θα είναι άτομα της εμπιστοσύνης της; Με ποια κριτήρια;
Πόσο νομιμοποιείται ένας Δήμος να στήνει έναν μηχανισμό που επιτρέπει σε απλούς πολίτες να γίνονται γνώστες τόσο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, μόνο και μόνο επειδή ντύνονται με τον εθελοντικό μανδύα;
Υποτίθεται ότι υπάρχουν θεσμοθετημένες υπηρεσίες που έχουν ακριβώς αυτή την αποστολή. Αν η λειτουργία τους δεν είναι επαρκής, μπορεί να ζητηθεί επιτακτικά η αναβάθμισή τους, η στελέχωσή τους. Από πότε αντιμετωπίζονται τέτοια ζητήματα με Δημαρχειακές εμπνεύσεις και Δημοτικά γιουρούσια;
Μια αντίστοιχη «στέγη» άλλαξε τον πολιτειακή ιστορία του τόπου. Τότε που ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα βγήκαν από τη συγκεκριμένη «στέγη» και χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο του πιο χυδαίου πολιτικού εκβιασμού.
Στην προκειμένη περίπτωση τι θα μπορούσε να συμβεί; Και ποιος διασφαλίζει ότι δεν θα συμβεί; Εκτός κι αν όντως υπάρχουν και άλλες σκέψεις, καλά κρυμμένες κάτω από τον «φερετζέ» της κοινωνικής ευαισθησίας...
Έχει δικαίωμα ένας φορέας να διαχειρίζεται τέτοια δεδομένα; Αυτά τα δεδομένα που και πως θα διατηρούνται; Ποιος ή ποιοι θα έχουν πρόσβαση στα αρχεία; Πόσο νόμιμο είναι κάτι τέτοιο; Τι κινδύνους εγκυμονεί; Ποιος εγγυάται ότι το περιστατικό της προηγούμενης μέρας δεν θα γίνεται θέμα του πιο χυδαίου κουτσομπολιού την επομένη; Πόσο νομιμοποιείται η κ. Δήμαρχος και το επιτελείο της να αναθέτει στον καθένα της αρεσκείας της το δικαίωμα να μπαίνει στα προσωπικά προσώπων και οικογενειών; Πόσο εύκολα το ενδιαφέρον μπορεί να εξελιχθεί σε πρόσχημα;
Έχουν αντιληφθεί οι ενδιαφερόμενοι εθελοντές τους κινδύνους στους οποίους μπαίνουν; Ένας να κάνει κάτι στραβό, θα κατηγορηθούν όλοι, γιατί φυσικά κανείς δεν πρόκειται να παραδεχτεί ότι δεν σεβάστηκε το ρόλο και την αποστολή του.
Υποτίθεται ότι τέτοια ζητήματα απαιτούν επιστημονική και ιδιαίτερα προσεκτική προσέγγιση. Πόσο μπορεί να συμμετέχει σε μια τέτοια διαδικασία ο καθένας, μόνο και μόνο επειδή «κρίθηκε» άξιος εθελοντής;
Οι εμπνευστές της καθ' όλα «ευαίσθητης» πρωτοβουλίας θα άφηναν τον εαυτό τους να εκτεθεί στον καθένα που σπεύδει να «βοηθήσει»;
Πολλή ευαισθησία έπεσε... Όλοι αυτοί που χαϊδεύουν τα αυτιά του «εθελοντισμού» και της «κοινωνικής παρέμβασης», όταν πάνε στο γιατρό, δέχονται να τους εξετάσει ο κάθε εθελοντής που ενδεχομένως κυκλοφορεί μέσα στο ιατρείο...
Αφού εμπιστευόμαστε την ψυχική υγεία και την αντιμετώπιση προσωπικών και οικογενειακών ζητημάτων σε «επιλεγμένους» εθελοντές, να γεμίσουμε με εθελοντές και τα χειρουργεία, μιας που δεν προλαβαίνουν οι χειρουργοί, και την αστυνομία, μιας και δεν επαρκούν οι αστυνόμοι και τα σχολεία, μιας και δεν φτάνουν οι δάσκαλοι...
Επειδή όμως και η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός έχουν τα όριά τους, να πούμε τα πράγματα με τα' όνομά τους.
Το ευφυολόγημα ης «κοινωνικής ευαισθησίας» της Δημάρχου Βέροιας και του επιτελείου της, είναι μια παλιά και πονεμένη ιστορία. Πίσω από την πρωτοβουλία υπάρχει σαφέστατος και ορατός κίνδυνος να δημιουργηθεί ένας «Δούρειος Ίππος» που θα δυναμιτίσει ακόμη περισσότερο θα ήδη κλονισμένα θεμέλια της τοπικής κοινωνίας. Δεν παρέχεται καμία διασφάλιση, αντίθετα παραμένει ορθάνοιχτος ο κίνδυνος, ιδιαίτερα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα να πέσουν σε λάθος χέρια. Αλλά κι αν ακόμη δεν πέσουν σε λάθος χέρια, σίγουρα θα βρίσκονται στη διάθεση της Διοίκησης του Δήμου. Και τέτοιο δικαίωμα δεν το έχει η Δημοτική Αρχή και καμιά Δημοτική Αρχή.
Οι τελευταίες εκλογές εξελίχθηκαν σε κλίμα χυδαίου κουτσομπολισμού και απύθμενης υποκρισίας. Πέρα από τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι....
Δεν νομιμοποιείται η Δημοτική Αρχή και καμιά Δημοτική Αρχή να δημιουργήσει κάτι το οποίο κάλλιστα, σε συγκεκριμένες συνθήκες, θα μπορεί να λειτουργήσει σαν μηχανισμός εκβιασμού, πιέσεων και ρουφιανεμάτων!
Η λειτουργία ενός τέτοιου μηχανισμού είναι παράνομη, αλλά κι αν βρεθεί νομική φόρμουλα, είναι άκρως επικίνδυνη κοινωνικά και υποκρύπτει δυνητικά, άλλους σκοπούς και στοχεύσεις.
Ας στείλει η κ. Δήμαρχος το Τμήμα της να συνεργαστεί με τους καθόλα άξιους επιστήμονες και αρμόδιους που στελεχώνουν τις σχετικές υπηρεσίες. Αυτοί οι μηχανισμοί φακελώματος ανήκουν σε άλλες εποχές, ακόμη κι όταν αλλάζουν περιτύλιγμα.
Άλλωστε η κ. Ουσουλτζόγλου έχει έναν μοναδικό τρόπο να μπαίνει σε περίεργες λογικές. Όσο ήταν αντιπολίτευση κατήγγειλε και καταψήφισε το έκτρωμα της πλατείας Ωρολογίου και μόλις εκλέχθηκε Δήμαρχος προχώρησε στην υλοποίησή του με τον χειρότερο τρόπο. Έβαλε τις μπουλντόζες και τα έκανε μπάχαλο.
Σύζυγος του γιατρού, Θανάση Γεωργιάδη, του επονομαζομένου και ¨Πατριάρχη του ΠΑΣΟΚ» στην Ημαθία, ο οποίος θεωρείται από τους στυλοβάτες του ΕΣΥ, ενός από τους κεντρικούς θεσμούς της κυβέρνησης της Αλλαγής του Αντρέα.
Η ίδια ως Δήμαρχος επαίρεται για την ίδρυση του Δημοτικού ιατρείου που ήρθε να υπογραμμίσει ουσιαστικά τη διάλυση του συστήματος υπηρεσιών πρωτοβάθμιας Υγείας, συνέπεια της διάλυσης του ΕΣΥ. Αντί δηλαδή να γίνει προσπάθεια να μείνει κάτι όρθιο και να στηριχθούν κοινωνικές κατακτήσεις, επινοήθηκαν Δημοτικά ημίμετρα που επιβεβαιώνουν και αποδέχονται ως δεδομένη και μη αναστρέψιμη την κατάσταση διάλυσης....
Βέβαια υπάρχουν και οι επικείμενες εκλογές (ο καιρός περνάει γρήγορα) οπότε χρειάζονται είτε «μικρομάγαζα», είτε «κοινωνικά ευαίσθητοι» μηχανισμοί που θα εξασφαλίσουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τους απαιτούμενους, για την επανεκλογή, ψήφους.
Συντάκτης: Δημήτρης Καρολίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου