ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ 22-8-06

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ (22-8-06)

« Θεσμοί και Υποδομές για την Εφαρμογή του Οικογενειακού Δικαίου στην Ελλάδα.

Παραδείγματα και Υπηρεσίες στο Εξωτερικό »

Αδάμ Ευστράτιος,κοινωνικός σύμβουλος, βιομηχανικός ψυχολόγος: ‘Κοινωνικό δίκαιο, το παράδειγμα της Ολλανδίας’

Ηλιακόπουλος Ηλίας, δικηγόρος Αρείου Πάγου: ‘Εφαρμογή του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα’

Καρτάλης Παναγιώτης, εκπρόσωπος αστυνομικής διεύθυνσης Αλεξανδρούπολης: ‘Παραβατικότητα ανηλίκων’

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Τόσο το Σύνταγμα του 1975 όσο και το ισχύον μετά την αναθεώρηση του προβλέπουν ρητά στο άρθρο 21 πως η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία, τελούν υπό την προστασία του κράτους.

Η διάταξη αυτή μεταξύ άλλων αναφέρεται στην υποχρέωση του κράτους να λαμβάνει μέτρα κοινωνικής πολιτικής, δηλαδή μέτρα που κατοχυρώνουν την προστασία της οικογένειας και συνακόλουθα τον θεσμό του γάμου που αποτελεί το θεμέλιο για την υγιή ανάπτυξη της οικογένειας.

Πρόκειται περί αναφαίρετου θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος των πολιτών έναντι του κράτους, το οποίο υπάρχει και υφίσταται όχι μόνον όταν ο γάμος εξελίσσεται ομαλά αλλά και όταν περιέρχεται σε κρίση.

Το ατομικό αυτό δικαίωμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία σήμερα και είναι επιτακτική η ανάγκη πραγματικής υλοποίησης του ιδιαίτερα μετά την κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων στην χώρα μας όπως και στις άλλες χώρες της Ευρώπης και του υπολοίπου δυτικού κόσμου.

Το νομικό κενό για την προστασία της οικογένειας επιβαρύνεται από την παντελή έλλειψη κοινωνικών υπηρεσιών σε περίπτωση προβλημάτων κατά τη διάρκεια του γάμου αλλά και μετά το διαζύγιο.

Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του εξωτερικού, όπου η δομή του κράτους σε συνδυασμό με την κουλτούρα τους, είναι ανεπτυγμένη, υπάρχουν υποστηρικτικοί φορείς που προστατεύουν τα παιδιά από τη δύνη των διαζυγίων, από τις διαθέσεις των μητέρων-θυτών που αποξενώνουν τα παιδιά από τον πατέρα με συκοφαντική δυσφήμιση.

Στα παραδείγματα της Ολλανδίας, Γαλλίας, κλπ φθάνουν στο σημείο να άρουν άμεσα την επιμέλεια από τον γονέα που την ασκεί κακώς, είτε παρεμποδίζοντας την επικοινωνία με τον άλλο γονέα, είτε δημιουργώντας στα παιδιά ψυχολογικά προβλήματα από συκοφαντική δυσφήμιση του πατέρα.

Οι συνέπειες είναι ολέθριες από την βαρβαρότητα που ασκεί γονέας όταν του δίδεται η μοναδική εξουσία της επιμέλειας.

Παραβατικά παιδιά, ανορεξικά, βουλιμικά, καταθλιπτικά και άλλα προβλημάτισαν τις αναπτυγμένες κοινωνίες και θέσπισαν άλλους κανόνες δικαίου. Στην Ελλάδα, είμαστε πολύ μακριά.

Στην περιοχή Αλεξανδρούπολης, η παραβατικότητα των ανηλίκων είναι μικρή σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά, η ανοδική πορεία είναι ανάλογη των διαζυγίων.

Η καταστροφή από ένα διαζύγιο ολοκληρώνεται από την δικαστηριακή πρακτική και τις υπέρογκες διατροφές.