6 Μαΐ 2008

Εμπρός( Εφημερίδα Του Νομού Λέσβου)

ΒΗΜΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ

Αντίλογος στις αιτιάσεις της ΑΠΟΛΙΣ
Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΜΑΝΗΣ
3/5/2008

Το θέμα που άνοιξε με το άρθρο των συνεργατών του «Ε», από τη στήλη «Κοινωνιόγραμμα» των Παπάνη και Γιαβρίμη, για την κακοποίηση των ανδρών και τα όσα αντέτεινε η γυναικεία οργάνωση «ΑΠΟΛΙΣ», φαίνεται ότι άνοιξε διάλογο για το κοινωνικό αυτό θέμα με πανελλαδικής εμβέλειας ακροατήριο.
Σήμερα δημοσιεύουμε την παρέμβαση του Δ. Κατσιμάνη:

Κύριοι
Με αφορμή την επιστολή - παρέμβαση στην στήλη «βήμα διαλόγου» με θέμα «Κίνδυνος αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης», που δημοσιεύσατε στις 18/4/2008 από την γυναικεία οργάνωση «ΑΠΟΛΙΣ», θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής.
Γράφει η εν λόγω γυναικεία οργάνωση «Οι μακροχρόνιοι και επίπονοι αγώνες κοινωνικών γυναικείων κινημάτων, ομάδων αυτό-βοήθειας, ομάδων ακτιβιστών υποστήριξης γυναικών - θυμάτων βίας, με την επιστημονική συμβολή από ακαδημαϊκά ερευνητικά κέντρα και Διεθνείς Οργανισμούς, πέτυχαν να αναδείξουν τη βία που οι γυναίκες υφίστανται στις δυτικές και μη δυτικές κοινωνίες, ως σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα». Και αμέσως μετά γράφουν «Οι αγώνες αυτοί μεταφράστηκαν σε πολιτικές, νομοθετικές ρυθμίσεις και ψυχο-κοινωνικές παρεμβάσεις, που ως στόχο τους έχουν να προστατέψουν τις γυναίκες θύματα αποτρόπαιων πράξεων, όπως ξυλοδαρμοί μέχρι θανάτου, ακρωτηριασμοί και αποκοπή γυναικείων οργάνων (130 εκατ. κορίτσια-θύματα, UNICEF), ομαδικοί βιασμοί (άγνωστος παραμένει ο αριθμός των γυναικών που βιάζονται σε ένοπλες συγκρούσεις), στέρηση ζωής λόγω γένους, ξυλοδαρμοί που προκαλούν μόνιμες βλάβες, και επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση».
Η αγωνία τους να δώσουν σε όλο το ανδρικό φύλο παγκόσμια το ίδιο μαύρο προφίλ (και το κάνουν ενδεχομένως από προσωπική υποκειμενική αντιπάθεια) και μάλιστα να τους καλούν να απολογηθούν για όλες αυτές τις εγκληματικές πράξεις που αναφέρουν παραπάνω, δείχνει τον ρατσισμό που έχουν έναντι του ανδρικού φύλου.
Κανένας δεν ζήτησε από τις γυναικείες οργανώσεις να απολογηθούν για τις σύγχρονες Μήδειες ή για την εγκληματική συμπεριφορά γυναικών, γιατί πολύ απλά δεν τις αντιπροσωπεύουν και πολύ απλά όποιος το επιχειρούσε, απλά θα γινόταν περίγελος. Εκτός αν η συγκεκριμένη οργάνωση πιστεύει ότι δεν υπάρχει περίπτωση μια γυναίκα να είναι επιθετική ή να έχει εγκληματική συμπεριφορά. Νομίζω ότι αδικούν τον εαυτό τους και τους αγώνες τους, παίρνοντας μια τέτοια θέση απέναντι στα προβλήματα που βιώνουν κάποιοι άνδρες.
Ναι, είναι αλήθεια όλα αυτά που γράφει η γυναικεία οργάνωση για ακρωτηριασμούς και αποκοπή γυναικείων οργάνων (130 εκατ. κορίτσια-θύματα, UNICEF) αλλά δεν συμβαίνει στη χώρα μας, εκτός αν έχουν άλλα στοιχεία.
Λένε για ομαδικούς βιασμούς (άγνωστος παραμένει ο αριθμός των γυναικών που βιάζονται σε ένοπλες συγκρούσεις), ναι είναι αλήθεια, όμως δεν έχει πόλεμο η χώρα μας, εκτός αν έχουν άλλα στοιχεία.
Λένε για στέρηση ζωής λόγω γένους, ναι είναι αλήθεια, όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη χώρα μας, εκτός αν έχουν άλλα στοιχεία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας για όλα αυτά τα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος των γυναικών σε κάποια σημεία της γης. Όμως δεν καταλαβαίνω γιατί εξισώνει-ομαδοποιεί όλους τους άνδρες που τολμούν να αρθρώσουν λόγο και ζητούν να απολογούνται όλοι ανεξαιρέτως οι άνδρες μαζί και κάποιοι επιστήμονες, που τόλμησαν να ερευνήσουν και να αμφισβητήσουν την αγιότητα τους για εγκλήματα που γίνονται σε βάρος γυναικών.
Όπως δεν καταλαβαίνω, γιατί πρέπει να αποσιωπηθούν όλα αυτά τα στοιχεία που βαρύνουν κάποιες γυναίκες με εγκληματικές συμπεριφορές για χάρη κάποιον άλλων γυναικών, που υποφέρουν σε κάποια άλλα σημεία της γης.
Σεβόμαστε τον αγώνα τους και τους συμπαραστεκόμαστε, όπως κάθε άνθρωπος που θέλει να λέγεται άνθρωπος.
Αυτό που συμβαίνει στο δυτικό πολιτισμό, είναι το τελευταίο που αναφέρουν και αυτό είναι οι ξυλοδαρμοί που προκαλούν μόνιμες βλάβες, και επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση. Όμως αυτό που μας έχουν περάσει σαν δεδομένο, ότι μόνο ο άνδρας είναι βίαιος και η γυναίκα πάντα το θύμα, καταρρίπτεται και είναι αυτό που ανησυχεί τις γυναικείες οργανώσεις.
Φαντάζομαι ότι τα στοιχεία που έχουν οι γυναικείες οργανώσεις, είναι ότι πάντα μόνο ο άνδρας είναι βίαιος και πάντα μόνο η γυναίκα το θύμα. Καλό είναι να το πούνε ξεκάθαρα, ότι μόνο ο άνδρας είναι βίαιος.

Δυστυχώς ή ευτυχώς
Τα στοιχεία που επικαλούνται οι κύριοι Παπάνης και Γιαβρίμης είναι βάσιμα και μάλιστα καλύπτουν ένα μικρό μέρος της αλήθειας που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι και παιδιά στο δυτικό πολισμό. Όμως το άρθρο των κυρίων Παπάνη και Γιαβρίμη δεν αμφισβητεί, όπως ψευδώς αναφέρουν, ούτε τον αγώνα τους, ούτε τους διεθνείς οργανισμούς που αναφέρει πιο κάτω, όπως UNICEF, UNESCO, O.H.E, Διεθνής Αμνηστία, UNIFEM, Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και Διεθνή Παρατηρητήρια.
Αυτό που κάνουν οι γυναικείες οργανώσεις, είναι αυτό ακριβώς που βάλανε σαν τίτλο στην επιστολή τους και αυτό δεν είναι άλλο από χωρίς κίνδυνο «Αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης».
Μάλιστα σε άλλο σημείο παρακάτω, λένε: «Τέτοιες πρακτικές μπορεί, ενδεχομένως, να εξυπηρετούν προσωπικά κίνητρα, όπως ντόρος και δημοσιότητα, καθώς τα στοιχεία που αναφέρονται, προκαλούν την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα, αλλά από την άλλη υποδαυλίζουν και υποσκάπτουν αγώνες και προσπάθειες κινημάτων και φορέων για εξασφάλιση προϋπολογισμών, που θα στηρίξουν προληπτικές κοινωνικές πολιτικές, παρεμβάσεις για τη στήριξη των θυμάτων, αλλά και τη θεραπευτική αντιμετώπιση των δραστών».
Εδώ τι να σχολιάσει κανείς; Τις πρακτικές; Τα κίνητρα; Το ντόρο; Ή τη δημοσιότητα; Τώρα για το ότι προκαλούνται γιατί κάποιοι άνδρες τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αγιότητα τους, τι να κάνουμε, αυτή είναι δυστυχώς η μισή αλήθεια και πραγματικότητα από αυτή που έγραψαν οι κύριοι Παπάνης και Γιαβρίμης.
Μπορεί ο καθένας μας να ανατρέξει στο συγγενικό ή φιλικό του περιβάλλον και εκεί μπορεί ο καθένας μας να διαπιστώσει μέρος της τραγικής πραγματικότητας.
Μπορεί ο καθένας μας να διαπιστώσει καθημερινά στην τηλεόραση, ότι γέμισαν όλα τα κανάλια με εκπομπές με τραγικά παραδείγματα της ελληνικής πραγματικότητας και πως σκέφτονται κάποιες Άγιες κατά τα άλλα γυναίκες.
Αυτό όμως δεν δικαιώνει και δεν δικαιολογεί κανένα άνδρα για συμπεριφορές μη παραδεκτές ή εγκληματικές απέναντι στο άλλο φύλο.

...Και καμία γυναίκα δεν δικαιούται το ίδιο
Θα περίμενε κανείς να απλώσουν το χέρι, να δείξουν την κατανόηση και την στήριξη τους σε ανθρώπους που βιώνουν βία είτε αυτή είναι σωματική είτε ψυχική, είτε αυτοί είναι άνδρες ή γυναίκες, παρά να ανησυχούν για εξασφάλιση προϋπολογισμών, που θα στηρίξουν προληπτικές κοινωνικές πολιτικές.
Όλα αυτά πραγματικά δείχνουν αυτό με το οποίο έκλεισαν το άρθρο τους οι Παπάνης και Γιαβρίμης: «Είναι καιρός η κοινωνία μας να απαγκιστρωθεί από τα στερεότυπα όσον αφορά τα δύο φύλα και να επαναπροσδιορίσει το ρόλο τους με πιο ορθολογικά κριτήρια και λιγότερες υστερικές φωνές.» Για το ότι κάποιες γυναικείες οργανώσεις προτιμούν να επιμένουν στις υστερικές φωνές χωρίς να έχουν την ικανότητα να βλέπουν την πραγματικότητα, που έχουμε αθλητικά δικαστήρια και δεν έχουμε οικογενειακά δικαστήρια, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Που γονείς δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι η πολιτεία αντιμετωπίζει τον Έλληνα χωρισμένο πατέρα σαν ελεύθερο χωρίς καμία υποχρέωση σε παιδιά και μάλιστα να το φορολογεί και από πάνω, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι οι μητέρες θεωρούν τα παιδιά δεδομένα ως ιδιοκτησία, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι πεθαίνουν άνθρωποι από κατάθλιψη, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι η παιδική παραβατικότητα έχει εκτιναχθεί στα ύψη δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι δεν υπάρχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες ώστε να ερευνούν και να βοηθούν το έργο των δικαστών, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για το ότι δεν υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για την αποξένωση παιδιών, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Για την απαγωγή παιδιών από γονείς, δεν τις ακούμε να λένε κουβέντα.
Φαίνεται ότι όποιος αρθρώσει οτιδήποτε άλλο εκτός από το ότι σε κάποιες γυναίκες κόβουν την κλειτορίδα, υπονομεύει τον αγώνα τους.
Πανάγιες κυρίες μου, σας πληροφορούμε ότι το μόνο πρόβλημα, και αν θέλετε το κυρίαρχο πρόβλημα, της κοινωνίας μας δεν είναι ότι σε κάποιες γυναίκες κόβουν την κλειτορίδα.
Μην προσπαθείτε να μας εξισώσετε με αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα, γιατί η προσπάθεια σας και μόνο είναι αποτρόπαια και εγκληματική.
Οφείλετε στις γυναίκες που εκπροσωπείτε, να πάρετε θέση για αυτά που λέχθηκαν και μάλιστα με στοιχεία στο άρθρο των κυρίων Παπάνη και Γιαβρίμη και όχι για αυτά που εσείς θα θέλατε, λέγοντας ψευδώς ότι αμφισβητούν ακαδημαϊκά ερευνητικά κέντρα και Διεθνείς Οργανισμούς και επιστήμονες, έτσι όπως σας βολεύει, μόνο και μόνο για να δημιουργήσετε τέτοιες πρακτικές, που μπορεί, ενδεχομένως, να εξυπηρετούν προσωπικά κίνητρα, όπως ντόρος και δημοσιότητα, καθώς αλλάζοντας τα στοιχεία που αναφέρονται, προκαλούν την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα και όταν σας μιλούν για το δάσος, εσείς να μιλάτε για το δέντρο, γιατί προκαλούν την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα.
Ίσως πάλι δεν είσαστε ενημερωμένες, οπότε καλό θα είναι να ενημερωθείτε και να πάρετε θέση για τα συγκεκριμένα προβλήματα και όχι μόνο για αυτά που σας βολεύουν και συμφωνούμε όλοι.


Δημήτρης Κατσιμάνης

Ένας από τους «υποδαυλίζων και υποσκάπτων στους αγώνες και προσπάθειες κινημάτων και φορέων για εξασφάλιση προϋπολογισμών, που θα στηρίξουν προληπτικές κοινωνικές πολιτικές, παρεμβάσεις για τη στήριξη των θυμάτων, αλλά και τη θεραπευτική αντιμετώπιση των δραστών».

Απο την Εφημερίδα Του Νομού Λέσβου Εμπρός

www.emprosnet.gr



.

Δεν υπάρχουν σχόλια: