EΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ


Απόφαση "βόμβα" Πρόωρη συνταξιοδότηση λόγω… πατρότητας! [1]


Το τριμελές διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζει "αντισυνταγματικό" το νόμο για την πρόωρη συνταξιοδότηση μόνο των μητέρων με ανήλικα τέκνα. Όπως τονίζεται σε σχετική απόφασή του, ο νόμος αυτός είναι αντίθετος στην ισότητα των δύο φύλων και επομένως "θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους ασφαλισμένους πατέρες με ανήλικα παιδιά και συγκεκριμένα στον προσφεύγοντα"

Των Μαρούλας Πλήκα, Γιάννη Σωπασή


Μια απόφαση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως "βόμβα" στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος έλαβε το τριμελές διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ανοίγοντας το δρόμο της πρόωρης συνταξιοδότησης σε όλους τους άνδρες εργαζόμενους που έχουν ανήλικα τέκνα, αλλά και σε χιλιάδες γυναίκες και άνδρες εργαζόμενους που απέκτησαν παιδιά πριν από το 2003 να κάνουν χρήση του πλασματικού χρόνου ασφάλισης που προβλέπει ο ν.3029/2002 (νόμος Ρέππα).

Η απόφαση αυτή θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαιτέρα τον νομοθέτη ενόψει των νέων ρυθμίσεων που προωθούνται στο ασφαλιστικό.

Το δικαστήριο, στηριζόμενο σε άρθρα του συντάγματος και οδηγίες της Ε.Ε., που διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση των πολιτών, δικαίωσε τον πολύτεκνο Οδυσσέα Τσουλογιάννη, ο οποίος σε ηλικία 55 χρόνων ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί, λόγω "πατρότητας", αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Επίσης, το ίδιο δικαστήριο αμφισβητεί και τη συνταγματικότητα της διάταξης του νόμου Ρέππα, που ορίζει ότι έχουν δικαίωμα αναγνώρισης του πλασματικού χρόνου ασφάλισης μόνο όσοι εργαζόμενοι απέκτησαν παιδιά μετά το 2003. Όπως γίνεται αντιληπτό, η εν λόγω δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο σε χιλιάδες ασφαλισμένους κάθε φύλου να διεκδικήσουν την πρόωρη συνταξιοδότησή τους από τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Ο Οδυσσέας Τσουλογιάννης μίλησε για τη δική του "Οδύσσεια" στη "ΜτΚ" και δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για την απόφαση του διοικητικού πρωτοδικείου, διότι όπως τονίζει "αυτή μπορεί να βοηθήσει πολλές πολύτεκνες οικογένειες". Όπως μας είπε, έχει έξι παιδιά. Για 25χρόνια ολόκληρα χρόνια δούλευε και μάλιστα σε υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις σε επιχειρήσεις του κ. Αλ.Χωναίου και ξαφνικά το καλοκαίρι του 2003 έμεινε άνεργος, σε ηλικία 55χρόνων. Έχοντας μια οκταμελή οικογένεια, βρισκόταν σε απόγνωση, ενώ -όπως υποστηρίζει- μέχρι και σήμερα ο πρώην εργοδότης του του χρωστά ένα σημαντικό ποσό από δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, το οποίο, αν και υπάρχουν οι σχετικές δικαστικές αποφάσεις, δεν του το έχει καταβάλει.

Τον Ιανουάριο του 2004 ο κ. Τσουλογιάννης, άνεργος τότε, κατέθεσε αίτηση στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ ζητώντας να του χορηγηθεί πλήρης σύνταξη στα 55 του χρόνια, ως πατέρας ανήλικων παιδιών, κάτι που δικαιούνται μόνο οι γυναίκες σε αυτήν την ηλικία. Το ασφαλιστικό Ταμείο με δύο αποφάσεις της β' τοπικής διοικητικής επιτροπής του περιφερειακού υποκαταστήματός του στη Θεσσαλονίκη (αρ.790, 789) απέρριψε κατά πλειοψηφία το αίτημά του, αν και δύο μέλη της το στήριξαν. Το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ δικαιολόγησε την απόρριψη του αιτήματος, υποστηρίζοντας ότι το άρθρο 28 παρ.5 εδ. δ΄του α.ν.1846/1951 που επικαλούνταν αφορά μόνο τις γυναίκες, ενώ άρθρο 4 παρ.7 του ν.3029/2002 για τον πλασματικό χρόνο ασφάλισης εφαρμόζεται σε ασφαλισμένους των οποίων τα τέκνα γεννήθηκαν μετά την 1.1.2003 και τα δικά του είχαν γεννηθεί νωρίτερα.

Έπειτα από αυτό προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και τουλάχιστον πρωτόδικα δικαιώθηκε, μετά από τέσσερα χρόνια. Το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ καλείται να του χορηγήσει πλήρη σύνταξη γήρατος από τα 55 του χρόνια, λόγω πατρότητας, αλλά και επικουρικά να του αναγνωριστεί ο χρόνος πλασματικής ασφάλισης που προβλέπει ο νόμος Ρέππα, παρά το γεγονός ότι τα ανήλικα παιδιά του γεννήθηκαν πριν από το 2003.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Το τριμελές διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης (σ.σ. η σύνθεση του οποίου απαρτίζονταν αποκλειστικά από γυναίκες!) με την υπ' αριθμόν 2489/ 2007 απόφασή του δέχτηκε ομοφώνως την προσφυγή του Οδυσσέα Τσουλογιάννη κατά του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ. "Μόλις είδα στην έδρα μόνο γυναίκες, είπα μέσα μου ότι δεν θα δικαιωθώ", λέει γελώντας, αλλά διαψεύστηκε. Το δικαστήριο ακύρωσε τις δύο απορριπτικές αποφάσεις της β' ΤΔΕ του περιφερειακού υποκαταστήματος του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκης και υποχρεώνει ουσιαστικά το ασφαλιστικό ταμείο, εφόσον συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότησή του, να του χορηγήσεί κύρια και επικουρική σύνταξη γήρατος, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 28 παρ. 5 εδ. δ' του α.ν. 1846/1951, που μέχρι και σήμερα αφορά μόνο τη συνταξιοδότηση των γυναικών. Κοινώς, αναγνώρισε εκτός από τη μητρότητα και την πατρότητα ως κριτήριο στη συνταξιοδότηση.

Το δικαστήριο κατέληξε στην απόφασή του στηριζόμενο:

· Στο άρθρο 4, παρ.2, του συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα.

· Στο άρθρο 116, παρ.1 και 2 του συντάγματος που ορίζει ότι δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών.

· Στο άρθρο 141 της ιδρυτικής Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, που ορίζει ότι κάθε κράτος - μέλος εξασφαλίζει την εφαρμογή της αρχής της ισότητας της αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών για όμοια εργασία ή για εργασία της αυτής αξίας.

· Στις οδηγίες 79/7/ΕΟΚ για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης και 76/207/ΕΟΚ για την ίση μεταχείριση των δύο φύλων στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην οποία γίνεται σαφές ότι οι διατάξεις της δεν θίγουν την προστασία της γυναίκας, ιδίως όσον αφορά την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα.

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ

Με βάση τα παραπάνω το δικαστήριο συνάγει ότι:

Τα μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία των γυναικών, υπό την ιδιότητά τους ως μητέρων (όπως η άδεια και το επίδομα μητρότητας τοκετού), δεν παραβιάζουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης των φύλων, αφού στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχουν συγκρίσιμες καταστάσεις μεταξύ των φύλων, ενώ τα μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία των γυναικών υπό την ιδιότητά τους ως γονέων (όπως τα σχετιζόμενα με την ανατροφή των τέκνων), δηλαδή υπό ιδιότητα που συντρέχει και για τα δύο φύλα, παραβιάζουν την εν λόγω αρχή και δεν δικαιολογούνται".

Επίσης, αφού εξηγεί τι ακριβώς προβλέπει το άρθρο 28 παρ.5 εδ. δ΄ του α.ν.1846/1951 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 27 παρ.1 περ. 3δ΄του ν.1902/1990) για τη σύνταξη σε μητέρες με ανήλικα τέκνα, τονίζει ότι: "Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στην κάλυψη κοινωνικής ανάγκης και ειδικότερα στη διευκόλυνση των ανήλικων ή ανίκανων τέκνων που εξυπηρετείται με τη διακοπή της απασχόλησης, χωρίς τη στέρηση της σύνταξης γήρατος. Επομένως, ενόψει του σκοπού της η διάταξη αυτή επιβάλλεται, από τη συνταγματική αρχή της ισότητας, να έχει εφαρμογή και στους δύο γονείς, κατ' επιλογή τους, κοινό έργο των οποίων είναι, σύμφωνα με τις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές αντιλήψεις, η ανατροφή των τέκνων".
Έτσι, το δικαστήριο αναφορικά με τη διάταξη του νόμου που αφορά τη συνταξιοδότηση των γυναικών με ανήλικα τέκνα υποστηρίζει ότι "είναι αντισυνταγματική ως αντίθετη στην ισότητα των δύο φύλων και επομένως θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους ασφαλισμένους πατέρες με ανήλικα παιδιά και συγκεκριμένα στον προσφεύγοντα".

Αυτή δεν είναι η πρώτη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου για τα όρια ηλικίας στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών. Το 2005 ο Άρειος Πάγος, με το ίδιο σχεδόν σκεπτικό, δικαίωσε γυναίκα υπάλληλο, η οποία επιθυμούσε να παραμείνει στην εργασία της και μετά το 60ό έτος της ηλικίας της. Ο εργοδότης της την είχε απομακρύνει από τη δουλειά, στηριζόμενος στην κείμενη νομοθεσία για τα ανώτατα όρια ηλικίας.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ