16 Νοε 2013

Απόρριψη αγωγής διατροφής

560/2010
(Πρόεδρος: Γεώργιος Σπηλιωτόπουλος, Πρόεδρος Εφετών).
(Δικαστές: Ανδρέας Κακολύρης, Ελένη Κούφη-Εισηγήτρια, Εφέτες).
(Δικηγόροι: Φαίδων Κουλούρης, Έλλη Βενέδικτου, Παναγιώτης Μεταξάς).
Διατροφή τέκνων. Απαραίτητα στοιχεία για να είναι ορισμένη η αγωγή. Μόνη η αναφορά στο δικόγραφο ότι ο δικαιούχος ανήλικος δεν έχει περιουσία, καθιστά την αγωγή αόριστη και απορριπτέα. Περιστατικά.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 και 1497 ΑΚ,
όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 15
του ν. 1329/1983, προκύπτει ότι οι γονείς
έχουν υποχρέωση να διατρέφουν από
κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, το ανήλικο τέκνο τους εφόσον
αυτό δεν έχει εισοδήματα από περιουσία
ή πόρους από εργασία, που να επαρκούν
για τη διατροφή του, το μέτρο της διατροφής τούτου (ανηλίκου) προσδιορίζεται με
βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του,
η δε δικαιούμενη (ανάλογη) διατροφή του
περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για
τη συντήρησή του και επί πλέον τα έξοδα
για την ανατροφή, καθώς και την επαγ-
γελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του.
Κατά συνέπεια για το, κατά τη
διάταξη του άρθρου 216 ΚΠολΔ, ορι-
σμένο της αγωγής διατροφής σε χρή-
μα ανήλικου τέκνου, λόγω διάστασης ή
λύσης του γάμου των γονέων του, αρ-
κεί να εκτίθενται στο δικόγραφο αυτής
η έλλειψη εισοδημάτων του ανηλίκου
και η αδυναμία του να εργασθεί, τα πε-
ριουσιακά στοιχεία του εναγόμενου γο-
νέα του, οι ανάγκες του τέκνου που εί-
ναι προσδιοριστικές του ύψους της δι-
ατροφής η οποία πρέπει να του κατα-
βληθεί και το αιτούμενο, για όλες αυτές
τις ανάγκες του, συνολικό ύψος της δα-
πάνης που αποτελεί την κατά τις προα-
ναφερθείσες διατάξεις ανάλογη διατρο-
φή του, χωρίς να απαιτείται να προσδι-
ορίζεται στο δικόγραφό της με ακρίβεια
και το απαραίτητο για την κάλυψη κάθε
επί μέρους ανάγκης του, που προκύπτει
από τις συνθήκες της ζωής του, χρημα-
τικό ποσό (ΑΠ 823/2000 ΠειρΝομ 2002,
133, ΕΑ 400/2007 δημοσ. ΝΟΜΟΣ, Εφ-
Πατρ 778/2007 ΑχΝομ 2008, 252).
Στην προκειμένη περίπτωση η
πρώτη αγωγή, με το περιεχόμενο και αί-
τημα που προαναφέρθηκε, ήταν αόριστη
και έπρεπε ν’ απορριφθεί ως προς το δεύ-
τερο αίτημά της. Και τούτο διότι δεν εκτί-
θεται σ’ αυτή η αδυναμία του ανήλικου
τέκνου των διαδίκων για αυτοδιατροφή.
Ειδικότερα εκτίθεται λεπτομερώς η
γενεσιουργός αιτία της υποχρέωσης του
εναγομένου για παροχή διατροφής σε
χρήμα στο ανήλικο τέκνο του (διακοπή
της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, η
ιδιότητα με την οποία η ενάγουσα ασκεί
την αγωγή, η περιουσιακή κατάσταση του
εναγομένου, οι βιοτικές ανάγκες του ανή-
λικου τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν
από τις συνθήκες της ζωής του) και το αι-
τούμενο συνολικό χρηματικό ποσό που
απαιτείται κάθε μήνα για την κάλυψη των
αναγκαίων αυτών δαπανών του τέκνου.
Περαιτέρω όμως, ενώ λόγω της
ιστορούμενης ηλικίας του ανηλίκου υπο-
δηλώνεται ότι τούτο αδυνατεί να εργα-
σθεί, ουδόλως διαλαμβάνεται στην αγω-
γή η έλλειψη εισοδημάτων αυτού (από τυ-
χόν υπάρχουσα περιουσία ή από οποια-
δήποτε άλλη πηγή), το στοιχείο δε αυτό εί-
ναι αναγκαίο για τη θεμελίωση του ασκού-
μενου με την αγωγή δικαιώματος, ενόψει
του ότι η διάταξη του άρθρου 1486 παρ. 2
ΑΚ εισάγει σημαντική εξαίρεση στο γενι-
κό κανόνα της διάταξης του άρθρου 1486
παρ. 1 ΑΚ και το ανήλικο τέκνο, σύμφω-
να με τη διάταξη αυτή, έχει δικαίωμα δι-
ατροφής από τους γονείς του ακόμα και
αν έχει περιουσία, εφόσον τα εισοδήμα-
τα της περιουσίας του, το προϊόν της ερ-
γασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του
δεν αρκούν για τη διατροφή του.
Η αδυναμία επομένως αυτοδια-
τροφής (απορία του ανηλίκου), αποτελεί
και κατά την παρ. 2 του άρθρου 1486 ΑΚ
προϋπόθεση της διατροφής, αυτή όμως
κρίνεται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η
περιουσία. Έτσι το ανήλικο τέκνο οφεί-
λει να αναλώσει τα κάθε λογής εισοδή-
ματα του για αυτοδιατροφή του και μόνο
αν δεν υπάρχουν ή δεν αρκούν τα εισο-
δήματα του δικαιούται πλήρη ή συμπλη-
ρωματική διατροφή από τους γονείς του.
Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικα-
στήριο που δέχθηκε εν μέρει την πρώτη
αγωγή ως προς το δεύτερο αίτημά της
ως ουσιαστικά βάσιμη, ενώ έπρεπε να
την απορρίψει ως αόριστη, εσφαλμένα
ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προανα-
φερθείσες διατάξεις, κατά το βάσιμο περί
τούτου πρώτο λόγο της πρώτης έφεσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: